Wycieczki

Realizowany przez prawie dwa lata projekt miał swój finał w Wieliczce, ponieważ to nasza szkoła była jego głównym koordynatorem. W kwietniu 2023 r. gościliśmy młodzież i nauczycieli z Chorwacji, Portugalii, Turcji i Włoch. Tydzień spędzony w Polsce był wypełniony różnymi aktywnościami, które dawały naszym gościom możliwość zapoznania się z atrakcjami, kulturą i tradycjami Małopolski.
Większość grup przyleciała wcześniej, więc przed oficjalnym rozpoczęciem wizyty polscy uczniowie i uczennice, którzy brali udział w projektowych wyjazdach do Slavonskiego Brodu, Alijó, Merkez/Karabuku i San Giorgio a Cremano zaprosili gości na popołudniowo-wieczorny spacer po Krakowie – była to pierwsza okazja poznania stolicy Małopolski. Następnego dnia, już z przewodniczką - panią Melanią Gurgul, grupy wyruszyły na poznawanie naszego miasta – i jakkolwiek pogoda nie była sprzyjająca, wszyscy uczestnicy docenili urok wielickich zabytków. Po spacerze w auli naszego LO odbyło się oficjalne rozpoczęcie – po powitaniu przez panią dyrektor Monikę Szypułę goście wzięli udział w przygotowanej specjalnie na tę okazję debacie oksfordzkiej „Relationships between people of different nations, culture and religions are immposible” - wysłuchawszy stanowisk propozycji i opozycji, mogli wypowiedzieć się i zająć stanowisko. Zakończeniem wizyty było oprowadzanie po szkole, kiedy młodzież chorwacka, portugalska i turecka mogła zobaczyć, jak wyglądają sale lekcyjne, pracownie i cała infrastruktura szkolna oraz porównać to z ich szkołami.

Kolejny dzień pobytu to wyjazd do Zakopanego. Tym razem główną rolę odgrywała dość kapryśna pogoda - gdy na dole świeciło słońce, to szczyty zasnute były chmurami. Mimo wszystko wyjazd kolejką na Kasprowy Wierch był udany, bo jakkolwiek rozległych widoków nie można było zobaczyć, swoistą atrakcję stanowił zalegający jeszcze śnieg. Młodzież bawiła się świetnie, urządzając m.in. bitwę na śnieżki. Po powrocie do miasta w zakopiańskim Muzeum Oscypka wszyscy brali udział w krótkiej pogadance na temat produkcji tego sera, ale przede wszystkim mieli okazję samodzielnie małe oscypki przygotować, gdy zobaczyli, jak się „scypie”, doprawia i odciska w formach.
Poznawanie polskich tradycji, historii i obyczajów możliwe było także w czasie wspólnego zwiedzania Krakowa – Trakt Królewski, Wawel, okolice Rynku Głównego, to punkty obowiązkowe, ale poza tym znalazł się czas na spacer, kupowanie regionalnych pamiątek czy smakowanie obwarzanków.
Poważniejszy ton towarzyszył czwartkowej wizycie w Muzeum Auschwitz-Birkenau, gdzie z trudnym tematem Zagłady młodzież mierzyła się w czasie zwiedzania terenu byłego obozu oraz warsztatów.
Pobyt w Wieliczce nie mógł się obejść bez zobaczenia przez gości Kopalni Soli „Wieliczka” - na to było przeznaczona pierwsza część ostatniego dnia. Wszyscy goście zachwycali się obiektem wpisanym Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, m.in. organoleptycznie sprawdzając słoność ścian. Kulminacyjnym i głównym punktem tego dnia były jednak występy zamykające projekt. Każda grupa przygotowała wybraną polską piosenkę oraz taniec. Zanim jednak zaprezentowali się na scenie Kampusu Wielickiego, obejrzeli występ zespołu „Sułkowianie”, który przedstawił polskie ludowe tańce i przyśpiewki. Wtedy przyszedł czas na gości z Chorwacji, Portugalii, Turcji i Włoch. Zaśpiewali utwory m.in. z repertuaru Golec uOrkiestry czy Czerwonych Gitar oraz piosenki ludowe, a zatańczyli poloneza, krakowiaka i kujawiaka. Trzeba przyznać, że wszystkie grupy bardzo dobrze poradziły sobie, wykonując piosenki w trudnym przecież dla nich języku.
Zakończeniem był występ naszego szkolnego zespołu, który zaprezentował specjalnie przygotowane piosenki chorwackie, tureckie, włoskie i portugalskie śpiewane w czasie zagranicznych „projektowych” wyjazdów oraz najpopularniejsze utwory ostatnich miesięcy takiej jak „Another love” czy „Daisies”. W ich śpiewanie włączyli się wszyscy obecni na sali. Podsumowanie pobytu gości, a zarazem całego projektu odbyło się w czasie uroczystej kolacji, w trakcie której była okazja do wspólnej zabawy do utworów towarzyszących od samego początku kolejnym spotkaniom m.in. belgijki czy „Kuduro”. Bardzo intensywny czas dał wiele satysfakcji wszystkim uczestnikom – możliwość poznania innych zwyczajów, porównania tego, co jest dla nas wspólne i co nas różni, budowania relacji w pracy zespołowej, prezentowania umiejętności artystycznych. Wierzymy, że zaowocuje międzynarodowymi przyjaźniami i być może kolejnymi wspólnymi przedsięwzięciami.